MAKROskop

Maj i czerwiec przyniosły sygnały odbicia od dna w miarę znoszenia ograniczeń w życiu społecznym i gospodarczym. Być może zbliżamy się do punktu, kiedy fala rewizji prognoz zacznie iść w górę. Jednak jeszcze tam nie dotarliśmy. Głównym czynnikiem niepewności nadal jest rozwój pandemii. Mimo wygaszenia liczby nowych zakażeń w dużej części krajów rozwiniętych, w wielu krajach rozwijających się fala wciąż narasta. Niepokój budzi też ponowny wzrost liczby infekcji tam gdzie zahamowano wcześniej pandemię i rozluźniono zasady społecznego dystansu.

Wciąż uważamy, że scenariusz wzrostu gospodarczego dla Polski może mieć kształt litery „V”: po spadku PKB w II kwartale o ok. 12% r/r, każdy kolejny kwartał powinien być nieco lepszy i w efekcie PKB może się skurczyć w tym roku o ok. 4%, ale w kolejnym wzrosnąć o blisko 6%.

W danych widać już pierwsze oznaki odbijania się od dna, a rynki finansowe zachowują się, jakby pandemia była już opanowana. Co prawda poprawiły się na razie tylko tzw. „miękkie” wskaźniki za maj (tj. indeksy koniunktury i nastrojów), ale i w „twardych” danych spodziewane są mniejsze spadki niż w kwietniu, skoro powszechnie dochodziło do stopniowego zdejmowania ograniczeń i restrykcji. 

Nowy plan odbudowy KE oparty o emisję wspólnego długu dał rynkom paliwo do wyceny gładkiego wyjścia z kryzysu – nic dziwnego, skoro np. Polska mogłaby z niego otrzymać środki o wartości netto nawet 7% rocznego PKB, co rozwiewa obawy dot. znaczącego spadku finansowania z UE po 2020 roku. Tylko patrzeć jak prognozy dla UE zaczną znowu pokazywać mocniejsze odbicie w 2021 niż załamanie wzrostu w 2020 i szybszy powrót do przed-pandemicznego poziomu PKB.